Avrupa Birliği’nin (AB) çoğu ülkesi göçmenlere karşı sınırlarını kapatırken, İspanya, 1980’lerin ortalarından bu yana 1,5 milyon göçmene oturma izni vererek farklı bir yaklaşım benimsemiş durumda. Bu politika, ülkenin güçlü ekonomik büyümesinin ardındaki en önemli faktörlerden biri olarak gösteriliyor. İspanya, göçmenleri yıllarca bekletmek yerine onlara daha hızlı ve verimli bir şekilde entegre olma imkanı sunuyor.
Avrupa Birliği ülkeleri birbiri ardına sınır kontrollerini sıkılaştırarak göçmen karşıtı söylemleri yükseltirken, İspanya radikal bir kararla pragmatik bir yaklaşım benimseyerek hem insani bir duruş sergiliyor hem de bu politikaların ekonomisinde yarattığı olumlu etkiyle uluslararası çevrelerde dikkatleri üzerine çekiyor. Madrid yönetimi, düzensiz göçmenlere, iki yıl boyunca düzenli bir iş ve ikametgah kaydı şartıyla yasal oturum izni veren modeliyle, işgücü piyasasının kritik açıklarını kapatırken, sosyal entegrasyonu da teşvik ediyor.
SON 16 YILIN EN DÜŞÜK İŞSİZLİĞİ
Uzun yıllardır işsizlikle boğuşan İspanya, son dönemde Avrupa’nın en yüksek ekonomik büyüme oranlarından birine imza attı. Ekonomistler, bu büyümenin arkasındaki temel itici güçlerden birinin, ülkenin göçmenlere yönelik nispeten daha açık ve düzenleyici politikaları olduğuna dikkat çekiyor. 1980’lerin ortalarından bu yana yaklaşık 1.5 milyon göçmene yasal statü sağlayan İspanya, bu bireyleri kayıt dışı ekonomiden çıkararak sosyal güvenlik sistemine ve vergi dilimlerine kazandırdı.
Son dönemdeki veriler, modelin başarısını somutlaştırıyor. İspanya, enflasyonla mücadelede diğer birçok Avrupa ülkesinin gerisinde kalırken, işsizlik oranı son 16 yılın en düşük seviyesine indi. Özellikle inşaat, tarım, turizm ve hizmet sektörlerinde yaşanan kronik işgücü açığı, düzenli statüye kavuşturulan göçmenler sayesinde kapatılıyor. Bu durum, üretimin aksamamasını ve ekonomik faaliyetlerin kesintisiz devam etmesini sağlıyor.
AVRUPA İÇİN YOL HARİTASI
İspanyol modelinin özünde “pragmatizm” yatıyor. Sistem, göçmenleri yıllarca belirsizlik içinde tutmak yerine, toplumun ve ekonominin verimli birer parçası haline getirmeyi hedefliyor. Bu sayede, göçmenler sosyal yardımlara bağımlı olmadan, aktif olarak çalışıp vergi ödeyerek ülkenin refahına doğrudan katkıda bulunuyor.
İspanya’nın bu stratejisi, göçmen krizini derinden hisseden ve kalıcı çözümler arayan diğer AB ülkeleri için de potansiyel bir yol haritası olarak tartışılıyor. İspanya örneği, sıkı kontrollerle insani ihtiyaçlar ve ekonomik çıkarlar arasında bir denge kurmanın mümkün olduğunu gösteriyor. Avrupa‘nın yaşlanan nüfusuna karşı, genç ve çalışmaya hazır göçmen nüfusun, sürdürülebilir bir ekonomik modelin anahtarı olabileceği gerçeği, İspanya’nın bu cesur politikasını daha da önemli kılıyor.
